Nobody knows

Сайн байцгаана уу. Амралт маань үргэлжилсээр л... Ойрын үед гэртээ сууж нэлээн олон кино үзлээ. Тэдэн дундаас хамгийн таалагдсан нь энэхүү "Хэн ч мэдэхгүй" хэмээх Канны кино наадмаас шилдэг жүжигчний шагнал хүртсэн, Японы найруулагч Корээда Хироказүгийн бүтээл байлаа.


Шинэ байранд нүүж ирсэн ээж Кэйко, хүүхдүүд Акира, Кёоко, Шигэрү, Юүки. Кэйко байрныхаа эздэд нөхрийгөө гадаадад яваа, ганц хүү Акиратайгаа амьдардаг хэмээн танилцуулна.
Хүүхдүүд нь бүгд өөр өөр эцэгтэй бөгөөд сургуульд явж үзээгүй ажээ. Дэлгүүрт ажиллан хүүхдүүдээ тэжээх эх, ээжийнхээ эзгүйд дүү нараа асарч тойлох Акира хүү.
Нэгэн өдөр ээж нь өөр хот руу ажлаар явахаар болж, тэр өдрөөс хойш дөрвөн бяцхан жаал хэнд ч мэдэгдэхгүй өөрсдийн ертөнцдөө дөрвүүлхнээ хоцорно. Хэцүү бэрх боловч аз жаргалтай өдөр хоногийг өнгөрүүлж байгаа хүүхдүүд.

Энэ киног үзээд хүүхдүүдийн бяцхан ертөнц, хүсэл мөрөөдлийг томчууд анзаарахгүй орхидог ч хүүхэд нас гэдэг гэнэн цайлган, ёстой л ариухан нас юм даа гэсэн бодол төрлөө. Тэгээд иймэрхүү хүнд хэцүү амьдрал туулж яваа бяцхан үрсийн төлөө, ирээдүй хойч үеийн төлөө чадах бүхнээ хийхсэн гэх хүсэл маань улам оргилов. Хорвоод мэндлэх бяцхан үрсээ аз жаргалтай байлгаж, өсгөж хүмүүжүүлж чадахгүй, чадваргүй бол эцэг эхчүүд тэдний өмнө том нүгэл үйлдэж байгаа хэрэг ээ. Ийнхүү эцэс төгсгөлгүй бодол минь хөвөрсөөр л...