Хэзээ ч хийж болно, харин яг хэзээ?

Мэдээллийн технологийн хөгжил болон ДВД тоглуулагчийг өргөн хэрэглэх болсон тул хүмүүс телевизийн нэвтрүүлгийг бичиж хадгалах нь амархан болжээ. Гэвч бичиж авсан нэвтрүүлгээ үзэх цаг байхгүй, эсвэл дараа үзчихэж болно хэмээн бодож цуглуулсаар үзэж барахааргүй их бичлэгтэй болсон хүн олширч буй.

Японд Никкэй Шимбүн сонины газар 3000 хүнээс авсан судалгаагаар 19,1 хувь нь 10-аас олон цагийн нэвтрүүлэг бичээд хадгалснаа үзэж амжаагүй байгаа гэсэн бол 1-10 цагийн нэвтрүүлэг хадгалж буй хүн 45,7 хувийг эзэлж байна. Хүмүүсийн олонх нь хувцас индүүдэж байхдаа, хүүхдээ унтаж байх үед, бороотой өдөр бичиж авсан нэвтрүүлгүүдээ үздэг гэж хариулжээ.

"Дээврийн хөндийд 100 гаруй видео хэвтэж байгаа", "Үзээгүй бичлэгийн тоо аль хэдийн 200 давчихаад улам нэмэгдсээр л байгаа", "Атлантын олимпийн тэмцээнүүдийг бичиж авсан боловч цаг байхгүй учир үзэж амжаагүй л явна, иймэрхүү бичлэгүүдийг ДВД, хард диск гэх мэтэд бичээд хадгалж байна" гэх мэт сонирхолтой хариултууд ч байна.

"Хэзээ ч үзчихэж болох учраас гээд бодчихоор үздэггүй" юм болов уу? Тийм л юм шиг байна. Би Тоокёод амьдарч эхэлсээр 2 жил хагас болж байна. Гэтэл энэ хотын түүх соёлын дурсгалт газрууд, жуулчид их очдог сонирхолтой хэсгүүдийн ихэнхэд нь одоо болтол очиж үзээгүй хэвээр л байна. Өсөж төрсөн Монгол нутагтаа ч гэсэн 20 жил амьдарчихаад эх орныхоо үзэсгэлэнт газруудаар очиж үзье гэж бодож байсангүй. Энд ирсэн хойноо л амралтаараа эх орноороо аялах юмсан гэж бодох боллоо.

Ингээд бодохоор ямар нэг ажил төлөвлөсөн, хийе гэж бодож байгаа бол заавал хийж дууссан байх эцсийн хугацаа буюу эцэсцэг (deadline) тогтоож занших хэрэгтэй юм шиг байна.

"Хэзээ ч хийж болох зүйл"-ийг хэзээ ч хийхгүй байсаар байгаад өнгөрчихгүй юмсан...