Хөгширсөн хойноо харамсахааргүй амьдрах нь

"Хатэна" компанийн захирал Үмэда Мочио Japanese Technology Professionals Association-аас зохион байгуулсан Silicon Valley Tour (АНУ-ын Калифорниа муж улсын Силикон Валлид Google-ээс эхлээд мэдээллийн технологийн компаниуд олноороо байдаг)-т оролцогчдод зориулж ийм нэртэй семинар удирдан явуулсныгаа өөрийнхөө блогт бичсэнээс товчлон хүргэж байна.

Миний бие түүний "Web進化論 (Вэбийн хөгжлийн онол)" хэмээх номыг яг одоо уншиж байгаа юм. Google, Web 2.0, Open Source гээд олон зүйлийн тухай бичсэн энэ номыг та япон хэл мэддэг бол заавал олж уншаарай.

Дээд зэргийн ажил хийдэг хүмүүст байдаг ерөнхий шинж чанар

Тэдний гол онцлог нь 10, 20 жилийн турш өдөр тутам, өдөржингөө, маш урт хугацаанд ямар нэг зүйлийг үргэлжлүүлэн хийх чадвартай байдаг. Бусад хүмүүс тэднийг хараад "Пөөх, ямар хэцүү ажил вэ!" гэж хэлэхээр зүйлийг ч тэд хэцүү гэж огт боддоггүй. Түүнчлэн тэд амжилт, алдаа зэрэг гаднаас харсан үнэлэлтүүдэд анхаарлаа хандуулдаггүй байх нь олон. Улам бүр өрсөлдөөн нь ширүүсч буй бизнесийн талбарт амжилт олсон хүмүүсийг ажиглаад байхад, тэдэнд "өрсөлдөөн" гэдэг ойлголт огт байдаггүй мэт санагдана.

Жишээлбэл, Silicon Valley-д хагас дамжуулагчийн venture company байгуулан ажиллаж буй Ватанабэ Сэй-ичирогийн хобби нь машин техник засах гэнэ. Найз нөхдийнхөө эвдэрхий машин техникийг цуглуулан зассанаар тэр стрессээ тайлдаг юм. Зарим хүн түүнийг хобби, ажил хоёрыг нь зааглахын аргагүй гэж тодорхойлох нь ч бий. Их идэх тэмцээнд түрүүлэхийн тулд тэмцээний завсар хооронд ходоодоо амраах биш, идэхээ үргэлжлүүлсэн нь ялдаг гэлцдэг. Үүнтэй адилхан жишээ тун олон. Linux-ийг бий болгосон Линас Торвалдсын хувьд программ бичих гэдэг ажил нь ч, хобби нь ч юм. Ажил дээрээ ч, гэртээ ч программ бичих нь бусдын хувьд хэцүү санагдаж болох ч түүний хувьд энэ нь мэдээжийн зүйл аж.

"Чаддаг байх", "дуртай байх"-ын ялгаа

Сайн сургуульд орсон оюутнуудад мэргэжлээ сонгох болсон шалтгаан нь "дуртай, болмоор байсан" бус, "чаддаг" байх нь түгээмэл ажиглагддаг. Тэд сургуулиа төгсөөд гүнзгий бодож эргэцүүлэлгүй нэг ажилд орж, түүнийгээ үргэлжлүүлсээр тэтгэвэрт гарахынхаа өмнө "Би энэ ажилд үнэхээр дуртай байсан уу?" хэмээн өөртөө асуулт тавин харамсдаг. Нас өндөр болсон хойноо ийм харамсал тээхийг хэн ч хүсэхгүй нь ойлгомжтой.

Ингэхэд би гэж чухам хэн юм бэ, ямар нөхцөл байдал байхдаа би аз жаргалыг мэдрэх вэ, бусдын амжилтанд атаархахгүйн тулд би өөрөө ямар болох ёстой вэ? Мэдээж хариултыг олоход тун төвөгтэй хэдий ч, өөрөөсөө ингэж асуухаа зогсоож огт болохгүй.

Дуртай зүйлийнхээ талаар өөрийнхөө чадварыг голж болохгүй. Алдаанаасаа суралцаж, түүнийгээ засч явсаар шилдэг нь болдог шүү дээ. Өөрийн хамгийн чухал шийдвэрийг гаргахдаа бусдын нөлөөнд авталгүй, үргэлж эрэл хайгуул хийж байх нь чухал.

30 хүрэхээсээ өмнө энэ бүхнийг үргэлж бодож, эрэл хайгуулаа үргэлжлүүлбэл "тэнгэрээс заяасан" ажил чинь олдох л болно. Хүнд хэцүү өрсөлдөөнийг ялж гарах түлхүүр нь "Би хийдэг ажлаа л хийж байсан шүү дээ, огт өрсөлдөе гэж бодоогүй" гэж хэлж чадахаар ажилдаа дуртай байх явдал юм.

Үмэда Мочио, 2004.03.16

Үнэхээр "Би чаддаг юм чинь хэнтэй ч өрсөлдөж ялж чадна" гэж бодох, "Би дуртай учраас хэзээ нэгэн цагт ялж чадна" гэж бодох хоёр ялгаатай ажээ.