2006-10-31

Амьд байгууллага аа гэж...

Моринд мордоод ертөнцийг эзлэх амархан
Мориноосоо буугаад ертөнцийг захирах хэцүү


Өнөөдөр би нэрийн хуудсан дээрээ ямар л бол ямар албан тушаал бичиж чадна. Нэг сан байгуулаад яаманд бүртгүүлээдхий, окэй. Хэдэн өдөр гүйгээд л тамга тэмдэг бэлэн, сангийн гүйцэтгэх захирал.
Хэдэн найз оюутантайгаа ганц нэг арга хэмжээ зохион байгуулчаад, хэдүүлээ тойрч сууж байгаад л удирдах зөвлөлийн гишүүн. Хэдэн мэйл бичээд л "Ямар сайхан бичдэг, бусдыгаа уриалдаг хүн бэ, чи нэг зохицуулаадхаач". Клубын зохицуулагч. Нэрийн хуудсанд бас нэг мөр нэмэгдвэй.

Энэ янзаараа тун удахгүй компанийн захирал гэсэн сэтэртэй ч болж магад. Гэтэл хүн харахад сүрдмээр баахан албан тушаалын цаана ямар байгууллага байгаад байна вэ гэдгийг өөрөөсөө асуумаар.

Дээр эш татсанчлан болох амархан, үргэлжлүүлэх хэцүү юм аа. Уржнан эндхийн монголчуудын сагсны тэмцээнд сагсандаа мундаг хэдэн найзаа цуглуулж ороод түрүүлчихэв. Ноднин хамраа сөхсөн амьтан явж очоод, хэсгийн тоглолт дуусав уу үгүй юу, сульдаж үхэх гэж буй амьтан гэрийн зүг марш.

Яг үүнтэй адилаар нэгэнт бий болгосон байгууллагыг яаж авч явах вэ гэдэг тун ярвигтай юм аа. Анх хэдэн нөхөр нийлж суугаад л, сайхан санаанууд гаргаад л, түүнийгээ хэрэгжүүлэхийн тулд нэг байгууллага байгуулчихдаг. Мэдээж ашгийн төлөө байгууллага байсан бол яахав, гишүүн бүр нь байгууллагаа гээд гүйх байх л даа. Харин ашгийн төлөө бус байгууллагад гишүүдийнхээ урам зориг, эрч хүчийг мохоолгүйгээр үргэлжлүүлэх нь хэцүү аж. Анх байгуулалцсан хүмүүс цагийн эрхээр холдон одоход, үргэлжлүүлж авч явах залгамж үегүй болоод ирэхэд л үүнийг ухаарах юм. Ингээд л хэдэн үхмэл байгууллагын толгой гэсэн сэтэр л хоцорвой.

Цаашид яахыг бурханд даатгах уу, аль эсвэл...

Конец.

1 comment:

Anonymous said...

Bei einem Spaziergang in der schönen Altstadt von Bremen bin ich am " Haus der Wissenschaft " vorbeigekommen. In grossen Lettern steht auf altem Gemäuer ein Wort Friedrich Schillers, das obwohl pathetisch, wie es seiner Zeit und seinem Gefühl nun einmal entspricht, mir doch gefallen hat :

" Rastlos musst Du gehen,
nie ermüdet stille stehen,
willst Du die Vollendung sehen. "

Von einer Vollendung sind wir weit entfernt. Aber vielleicht werden wir einmal im Rückblick auf diese Tage sagen : einen Anfang haben wir da gemacht.

In diesem Sinn wünsche ich Dir Viel Glück!