Унш, унш, бас дахин унш

Сайн байцгаана уу. Өнөөдөр өдөржин гэртээ өнжлөө. Маргааш дунд сургуулиудын улсын шалгалт (эндхийн дунд сургуулийн төгсөгчдийн улсын шалгалт их сургуулиудад явагддаг) болох учир түүнд анги танхимаа бэлдээд оюутнууд амрав. Маргааш өдөржин цас бороо орж, энэ өвлийн хамгийн хүйтэн өдөр болно гэсэн. Ер нь энэ жил 12 сарын сүүл хүртэл дулаахан байснаа эрс хүйтэрчихлээ шүү.

Өнөөдрийн мэдээ гэвэл Монголын Уран Зохиолын Дээжис 108 боть хэвлэгдэж дуусчээ. Эртний уран зохиолоос 90-ээд оныг хамарсан, ард түмний утга зохиолын боловсролд хэрэг болох ажил байлаа. Хараад байхад монголчууд нэг хэсэг ном уншихаа больсон байсан бол одооноос уншдаг болж байх шиг байна. Ном уншсанаар мэдлэг нэмэгдэж, тэр хэрээрээ өргөн хэмжээнд сэтгэдэг болно. Би одоо монгол хэлээр Нацүмэ Соосэкигийн "Муур миний өчил" (夏目漱石　"吾輩は猫である"), япон хэлээр Мүраками Харүкигийн "Салхины өчлийг сонс" (村上春樹　"風の歌を聴け"), англи хэлээр Жорж Орвэллийн "Амьтдын ферм" (George Orwell "Animal Farm") гээд баахан ном эхлүүлчээд сууж байна. БҮгд л сонирхолтой боловч эх хэлээрээ унших нь хамгийн ойлгомжтой, сэтгэлд хоногшим юм аа. Тэгээд бодохоор хүн аль болох олон хэлийг сайн эзэмшвэл мэдээлэл авах хүрээ нь төдийчинээ ихсэх болохоор хүнд сайнаар нөлөөлөх ажээ. Би гэдэг хүн англи номыг толь бичиг эргүүлэн байж л ойлгоно, япон хэл бол мэдэхгүй ханз, үг гарч ирсэн ч яаж ийгээд ойлгох учир тэгэсгээд л орхиод явчихна. Хэзээ бүрэн эзэмшинэ дээ.